Elliot Wave โครงสร้างคลื่น (Elliot Wave Structure)

Elliot Wave โครงสร้างคลื่น (Elliot Wave Structure) 

เป็นทฤษฎีที่ถูกพัฒนาขึ้นโดย Ralph Nelson Elliot ในช่วงทศวรรษ 1930 ทฤษฎีนี้แนะนำว่าการเคลื่อนไหวของราคาในตลาดการเงินทำการแกว่งตัวทีละคลื่น และเหตุการณ์เหล่านั้นมีการทำซ้ำตามรูปแบบบางอย่าง

แบ่งเป็น 2 ส่วนหลัก คือ คลื่นแรงกระตุ้น (Impulsive Waves) และคลื่นแก้ไข (Corrective Waves):

คลื่นแรงกระตุ้น (Impulsive Waves)

Wave 1: ขึ้นต้นจากการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์นักลงทุน ทำให้เกิดคลื่นแรกขึ้นมา

Wave 2: เป็นคลื่นที่แก้ไขจากคลื่นแรก โดยทั่วไปจะไม่ตกลงไปต่ำกว่าจุดเริ่มต้นของ Wave 1

Wave 3: เป็นคลื่นที่มักมีพลังและความยาวมากที่สุด ตลาดมีความกระตือรือร้นสูง

Wave 4: เป็นการแก้ไขอีกครั้ง แต่โดยทั่วไปจะไม่เข้าไปในระดับของ Wave 1

Wave 5: คลื่นสุดท้ายที่มักจะดึงดูดนักลงทุนในช่วงท้ายเกม ก่อนที่จะมีการกลับตัว

คลื่นแก้ไข (Corrective Waves)

A: การขายออกหลังจากได้ผลกำไรจากคลื่นแรงกระตุ้น

B: คืนทุนกลับเข้ามาตลาดบางส่วน

C: คลื่นปรับลดค่อนข้างลึกที่ทำให้ตลาดแกว่งไปอีกทางหนึ่ง

โดยทั่วไปแล้วคลื่น Elliot จะมีการทำซ้ำในรูปแบบที่เล็กลง เรียกว่า “Fractal Nature” ซึ่งสามารถเห็นความคล้ายคลึงกันได้ในหลายระดับเวลาต่าง ๆ นักลงทุนและนักวิเคราะห์ตลาดบางคนใช้ทฤษฎีนี้เพื่อพยายามทำนายแนวโน้มการเคลื่อนไหวของราคาในอนาคต.